Stress op de luchthaven

Ik ben graag altijd overal op tijd. Ik wacht liever een uur op de trein, dan dat ik hem op een minuut mis. Heb ik een afspraak, met wie dan ook, dan ben ik netjes vijf minuten van te voren aanwezig. En zo zit ik op Rotterdam Airport ook regelmatig om 5 uur ‘s ochtends met rood doorlopen ogen van vermoeidheid al bij de gate voor een vlucht die om 7 uur vertrekt.

Omdat velen altijd roepen dat je in Rotterdam ook wel een uurtje van te voren aan kunt komen, dacht ik: ‘Ik ben eigenlijk gek ook. Steeds weer twee uur zitten niksen bij de gate zo vroeg in de ochtend. Laat ik het eens anders doen deze vakantie en beginnen met een keer 1,5 uur van tevoren aanwezig zijn, dat zou echt vroeg zat moeten zijn.’ Niks was minder waar…

Strenge controle 

Na het laten zien van m’n boarding pass, onderweg naar de security-check, zag ik ze al klaarstaan: de grondstewardessen van Transavia. Of we onze trolley even in het ‘pasvak’ wilden doen. Mijn koffertje was zo klein, dus vol vertrouwen tilde ik hem op en… wat een teleurstelling! Mijn kleine ieniemienie trolley, die ik al tientallen vluchten in de cabine mee mocht nemen, bleek nèt niet te passen! Dus helaas…. Hij moest ingecheckt worden. 

Lange rij bij de balie 

‘U kunt hem afgeven bij de incheckbalie.’ Die rij viel mee en ik was opgelucht toen ik, redelijk snel al, aan de beurt was. Maar toen kwam het: zonder creditcard kon mijn betaling (dat ook nog! €65,-!) niet gerealiseerd worden. Daarvoor moest ik naar de servicebalie. 

Het was inmiddels 20 minuten voor boarding tijd en met maar één dame achter de balie en nog vjjf mensen voor me, kon ik alleen maar denken: ‘Ik moet van mijn trolley af, maar hoe?’ Binnen enkele seconden bedacht ik dat ik een strandtas bij me had en dat mijn Ibiza-kleding niet zo groot was. Dus hup! Alles uit het koffertje gekiept en verdeeld over m’n strand- en rugtas. En een beetje plek ingepikt in de trolley van m’n vriendin!

Koffer achterlaten op de luchthaven 

Net toen ik mijn koffertje bij de prullenbak wilde zetten, liep er toevallig een verbaasd kijkende security-medewerker langs. Meteen uitgelegd wat er aan de hand was en hem blij gemaakt met mijn mooie trolley! Kleine kanttekening: ‘U kunt hem niet meenemen in de cabine van Transavia! ;-)’

Stress bij de security-check

'Eind goed, al goed’, dachten we.  Maar we waren er nog niet! Op het moment dat we moesten boarden, gingen mijn spullen tijdens de security-check op de band naar rechts. Om daarna nóg een keer door het apparaat te moeten. Wat een stress! En wat een feest toen hij er na de tweede keer wél goed doorheen kwam. Bij de overige passagiers was dat namelijk niet het geval en bleef hun bagage steeds maar weer naar de controle-rij gaan. 

Eindelijk boarden!

Zo nu op naar het vliegtuig! Maar nee, we waren er nog niet. Onze instapkaarten waren geblokkeerd. De medewerkster van de incheckbalie zat natuurlijk nog te wachten op mijn betaling! Helemaal niet aan gedacht. ‘Waar is uw koffer mevrouw?’ 

Gelukkig hingen de bh’s en bikini’s nog half uit m’n strandtas, waardoor mijn antwoord: ‘Die heb ik weggegooid, anders zou ik m’n vlucht missen’ geloofwaardig genoeg overkwam!